خانه

اخبار

مقالات

روزنوشت ها

گزارش ها

دیدگاه

اعضا

برترین ها

ثبت نام

تماس با ما

چارچوب ها

راهنما

صفحه شخصی مهسا ساسا

نام و نام خانوادگی: مهسا ساسا

تاریخ عضویت:

1390/11/26

روزنوشت ها

■ درس خوندن بخش عمومی

از کلاس اول تا سال آخر مدرسه ها تو مخت یه امید چشمک میزنه که بخونی بری دانشگاه بشی دکتر مهندس تا بری سر کار یه کار تپل واسه خودت کسی شی

با این امید همه مهمونیا رفاقتا و خوشگذرونیاو... میزاری کنار تا روز کنکور
کنکورم میدی و قبول میشی با رتبه تپل میری دانشگاه با کلی تبریک و کادو مادو از طرف مامان و بابا و ابن و اون بلاخره ترمارو میگذرونی با نمرهای تپل
بعداز اینکه مدرکتو با کلی زحمت گرفتی
یه صبح با نشاط و برای گشتن شغل مورد علاقه شروع میکنی و شب و با عصبانیت و ... به این واون گفتن به صبح میرسونی

این و بگما کل دوره مدرسه و دانشگاه نمرهام و معدلم بالا بودا واس همین دلم یریزه شکسته

یکشنبه 30 بهمن 1390 ساعت 11:00

آراء

مهدی حمزه زاده آذر ، مهدی سلطانی ، مطلب کیانی زاد ، عادل گودرزی ، سید ابراهیم موسوی نژاد ، سیامک مطلبی ، آرش یگانه فلاح ، امیر یاشار فیلا ، فرشاد حکیمی ، شادین امانی ، محمد ذوالفقاری ، جلال بهرامی ، مائده علیشاهی

نظرات

محمد مهدی مدرس نیا

17:44 یکشنبه 30 بهمن 1390

صبر ، امید و پشتکار فراموش نشود. البته چاشنی های دیگری هم نیاز هستش .

مهدی حمزه زاده آذر

17:56 یکشنبه 30 بهمن 1390

موافقم کاریشم نمیشه کرد.اما همه افرادی که به نحوی الان دارای کار مناسب هستند یه زمانی شاید مثل امثال شما بوده اند.یکیش من خودم...اما شما یک قدم وردار به خدا توکل کن و از صمیم قلب امیدوار باش به وعده خدا که هیچ وقت امیدتون رو از من نبرید انشالله درست میشه

کورش نیکزاد

19:02 یکشنبه 30 بهمن 1390

مطلب جالبی بود و تپل !

مهدی سلطانی

19:34 یکشنبه 30 بهمن 1390

کار خوب با گشتن گیر نمیاد
باید خودتون یه خورده خلاقیت داشته باشید و واسه خودتون کار درست کنید اینو بدونید کاری که راحت به دست بیاد به درد نمخوره چون اگه به درد بخور بود حتمأ زود تر از شما یکی دیگه اونو گیر میاورد!!!!

مطلب کیانی زاد

19:37 یکشنبه 30 بهمن 1390

آخی چه دل پری دارید از دست در ها ...

بابک کریمیان

02:32 دوشنبه 1 اسفند 1390

کاری به درس خوندنتون نداشته باشین
حتما سعی کنیدکاری رو کهمورد علاقتونه حتی اگر شده مجانی پیدا کنید و انجام بدید
در ضمن پیشنهاد میکنم ادامه تحصیل بدید

رسول والی

14:08 دوشنبه 1 اسفند 1390

دیپلمه های بی سوادی مثل من هم کار خوب دارند چه برسه به شمای تحصیلکرده.
توی کشوری که در حال توسعه هست حتما فرصت های شغلی بسیار زیادی مونده که اشخاص خبره باید پرش کنند. مشکل اینه که همه ی ما بدنبال کاری پشت میزی و راحت و پر درآمد هستیم.
غافل از اینکه از صفر باید شروع کرد و به صد رسید. منظورم اینه که از کارهای کوچک و کم درآمد باید شروع کرد. حتی اگر درآمدی در کار نباشد همینکه شخصی کار کند آنقدر در روحیه و باور و اعتماد به نفسش موثر است که بزودی موفقیت های چشمگیری نصیبش خواهد شد. فقط صبر لازم است و تلاش و پشتکار.

مهسا ساسا

22:47 دوشنبه 1 اسفند 1390

مرسسی از نظراتتون.......

وحیده طباخها

23:05 دوشنبه 1 اسفند 1390

من زیاد نفهمیدم چی بود
شاید نمیدونید که همه تلاش می کنند- هر یک به نحوی- تا به جایی که میخوان برسند
هیچ کس با یک جا نشستن به جایی نرسیده
خاطرجمع

مائده علیشاهی

20:16 پنجشنبه 4 اسفند 1390

هی ی ی ی....دل منم شکسته!!

جلال بهرامی

12:18 آدینه 5 اسفند 1390

با نظرات همه خصوصا داش مهدی کاملا موافقم.بنظرمن ناامیدی بزرگترین شکسته وقتی خدایی به این بزرگی و عظمت از همه چیز به آدم نزدیکتره ناامیدی و احساس شکست و دلشکستگی چرا خانم علیشاهی! :)

مهدی حمزه زاده آذر

13:27 آدینه 5 اسفند 1390

مخلصم داش جلال خودمون

سید ابراهیم موسوی نژاد

13:48 آدینه 5 اسفند 1390

بزرگترین اشتباه.
کار کردن که نمره بالا و معدل بالا نمی خواد.
یه استادی داشتیم(البته خیلی کار کشته بود) به ما میگفت یه روزی که رفتید سرکار ، مساحت ذوزنقه هم از یادتون میره.
جای دوری نمی خواد برید.
یه سری سوالات در زمینه مکانیک خاک از استاد سازه های فولادی یا بتنی بکنید. ببینید چیزی بلده.
مطمئنا انجور که مثل یه استاد مکانیک خاک یا پی نمی تونن شما رو راهنمایی کنند.
پس می بینید که وقتی یه نفر توی یک زمینه خاص تجربه پیدا می کنه توی اون زمینه استاد می شه و انوقته که سر خواستنش دعواست.
شما خانم ساسا امیدوارم تحصیلات و تجربه تون رو توی زمینه ای که علاقه دارید ادامه بدید. مطمئنا برای کاری شما رو استخدام میکنند.

سیدتقی سیدنوری

14:10 آدینه 5 اسفند 1390

زندگی با همه ی وسعت خویش مسلک ساکت غم خوردن نیست حاصلش تن به قضا دادن و پژمردن نیست اضطراب و هوس و دیدن و نادیدن نیست زندگی خوردن و خوابیدن نیست زندگی ، جنبش و جاری شدن است زندگی، کوشش و راهی شدن است از تماشاگه آغاز حیات…… تا به جایی که خدا میداند.

به نظر من همه چیز به باور انسان بستگی دارد. از اول مدرسه تا اخر دانشگاه با رتبه و نمره توپ. چون باور داشتی که می تونی مدرسه وکنکور و دانشگاه و این همه سختی رو پشت سر بگذاری. پس به بقیه راهت امیدوار باش. انسان همان می شود که به ان می اندیشد پس مراقب افکارت باش

نیما محسون

23:22 آدینه 5 اسفند 1390

و البته دوستان مطالب و راهنمائیهای مفیدی ارائه دادند ولی داشتن تحصیلات و دانش و تخصص خوب مطمئنا به نتایج ارزنده ای منجر می شود.همیشه متوسط بودن و ماندن خوب نیست باید به ترقی نیز بیندیشید.نه بالا و نه پائین ، نگاهت به افق باشد و با انگیزه و امید و پشتکار قدم بردارید و هیچوقت امید خودت را از دست نده که لذت زندگی در همین سختیهاست وگرنه هیچ لذتی در آسان بدست آوردن و زیستن وجود ندارد.بامید موفقیت شما

ه ص	00:23 شنبه 6 اسفند 1390

خدایش این چند ساله خیلی از پروژه ها خوابیده.خیلی کار کم شده و از طرفی جمعیت مهندسین هر روز بیشتر و بیشتر میشه این هم خودش یه درده بزرگه

مهدی غفرانی

14:33 شنبه 27 اسفند 1390

کاملا درسته

سروش محمدی

15:53 سه شنبه 20 تیر 1391

دنیای کار با دنیای درس خیلی فرق داره.ولی با صبر همه چی درست میشه.اوایل خیلی سخته.